ความหมายของคำว่า ' คลุมเครือ '

ความหมายของคำว่า ' คลุมเครือ '
คลุมเครือ หมายถึง ว. ลักษณะที่กํ้ากึ่งเอาแน่นอนทางใดทางหนึ่งไม่ได้ เช่น อากาศที่จะมืดก็ไม่มืด จะสว่างก็ไม่สว่าง เรียกว่า อากาศคลุมเครือ, อาการไข้ที่จะหายก็ไม่หาย จะหนักก็ไม่หนัก เรียกว่า ไข้คลุมเครือ, พูดไม่บ่งชัดไปทางใดให้จะแจ้ง เรียกว่า พูดคลุมเครือ.

คลุมถุงชน
(สํา) น. ลักษณะการแต่งงานที่ผู้ใหญ่จัดการให้ โดยที่เจ้าตัวไม่รู้จักคุ้นเคยหรือรักกันมาก่อน.
คลุมบรรทม, คลุมประทม, คลุมผทม
(ราชา) น. ผ้าห่มนอน.
คลุมบรรทม, คลุมประทม, คลุมผทม
(ราชา) น. ผ้าห่มนอน.
คลุมบรรทม, คลุมประทม, คลุมผทม
(ราชา) น. ผ้าห่มนอน.
คลุมปัก, คลุมปิด
(ราชา) น. กรวยทำด้วยผ้าปักสำหรับครอบพาน.
คลุมปัก, คลุมปิด
(ราชา) น. กรวยทำด้วยผ้าปักสำหรับครอบพาน.
คลุมโปง
ก. กิริยาที่เอาวัตถุเช่นผ้าคลุมมิดทั้งหัวทั้งตัวหรือเกือบทั้งตัว.